Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko WZÓR

Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko wzór

15.00 PLN – Kupuję dostęp do wzoru Dokończ zamówienie Dodano do koszyka

Jak napisać rezygnację z alimentów przez dorosłe dziecko? Obowiązek alimentacyjny nie wygasa w momencie kiedy dziecko osiąga pełnoletniość. O zaprzestaniu płacenia alimentów można pomyśleć dopiero wtedy, kiedy dziecko jest w stanie samo się utrzymać.

Rodzic może wnieść do sądu pozew o zniesienie obowiązku alimentacyjnego, ale również dziecko może samodzielnie złożyć oświadczenie o zrzeczeniu się alimentów. Jak je sporządzić? aby ułatwić Ci dobrowolne zrzeczenie się alimentów – przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór rezygnacji, którą pobierzesz powyżej.

Jaką formę musi przyjmować rezygnacja z alimentów?

Dobrowolna rezygnacja z alimentów to oświadczenie w formie umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, w umowie takiej dziecko wyraża chęć rezygnacji z otrzymywania kwoty alimentów zasądzonej przez sąd lub ustalonej między rodzicami.

Dziecko sporządza takie oświadczenie, porozumiewając się w tej sprawie z rodzicem zobowiązanym do płacenia świadczenia alimentacyjnego.

Jeśli obowiązek alimentacji został nałożony na rodzica wyrokiem lub umową zatwierdzoną przez sąd, konieczne będzie pisemne oświadczenie o rezygnacji w formie pisemnej lub ugoda o rezygnacji z alimentów przez dorosłe dziecko.

Na ogół rzecz biorąc, do rezygnacji z alimentów może dojść bez ingerencji sądu.

Ustanie obowiązku alimentacyjnego, strony mogą potwierdzić na dwa sposoby:

• poprzez załatwienie sprawy w sądzie – podstawą wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego będzie zawarta w sądzie ugoda lub wydane przez sąd orzeczenie,
• lub najprościej i najtaniej poprzez zawarcie ugody pomiędzy zobowiązanym a uprawnionym (na oświadczenie)

Dobrowolne zrzeczenie się alimentów przez dorosłe dziecko jest możliwe i prawnie skuteczne, jeśli dziecko podejmie taką decyzję dobrowolnie, bez nacisku żadnego z rodziców lub opiekunów prawnych.

Kiedy możliwa jest rezygnacja z alimentów?

O tym, kiedy można uchylić obowiązek alimentacyjny, mówią przepisy ujęte w art. 133 ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy, w brzmieniu:

1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

A więc zgodnie z obowiązującymi przepisami kodeksu rodzinnego istnieje kilka przypadków, w których możliwe jest zakończenie obowiązku alimentacyjnego w momencie, kiedy dziecko osiąga pełnoletniość:

jest to:

• płacenie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego,
• usamodzielnienie się dziecka, czyli podjęcie pracy zarobkowej, która pozwala dziecku utrzymać się i nie pozostawać w niedostatku,
• sytuacja, w której dziecko pełnoletnie nie stara się samodzielnie utrzymywać, czyli mogąc podjąć pracę, unika tego, czym przyczynia się do powstania szkody po stronie zobowiązanego do alimentów rodzica.

Rodzic może złożyć pozew o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego

Jak zostało wspomniane, osiągnięcie pełnoletniości nie oznacza automatycznego zakończenia obowiązku alimentacyjnego, co oznacza, że rodzic nie może ot tak przestać płacić alimenty na dziecko.

Dopiero w przypadku, kiedy spełniony zostaje jeden z opisanych wyżej warunków, zobowiązany do płacenia alimentów ma możliwość wniesienia pozwu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

Taka możliwość wynika z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 138), które mówią o tym, że w przypadku „zmiany stosunków” strony mogą żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Taką zmianą będzie:

• istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji,
• istotne zwiększenie się (lub zmniejszenie) usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania tj.  zmniejszenia albo zwiększenia wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Składając wniosek o rezygnację z alimentów, rodzic wskazuje, że dziecko usamodzielniło i jest w stanie się utrzymać i/lub że zobowiązany do alimentacji ma trudności finansowe i dalsza alimentacja będzie prowadzić dużego uszczerbku. Oczywiście tezy te należy poprzeć odpowiednimi dowodami.

Jeśli rodzic złoży taki pozew, zrzeczenie się alimentów przez dorosłe dziecko może przyjąć formę odpowiedzi na pozew, w którym uprawniony do alimentów oświadczy, że rezygnuje z ich otrzymywania, ponieważ jest w stanie samodzielnie się utrzymać i nie pozostaje w niedostatku.

Biorąc pod uwagę takie oświadczenie dorosłego dziecka, sąd już po pierwszej rozprawie wydaje zwykle wyrok ustalający wygaśnięcie obowiązku alimentacji.

Ugoda w sprawie rezygnacji z alimentów

Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko może odbyć się także poza sądem. Jeśli dziecko zrzeka się prawa do alimentów, to wystarczy, że złoży stosowne oświadczenie w ugodzie alimentacyjnej, czyli w porozumieniu zawartym ze zobowiązanym do alimentacji.

Taką ugodę sporządza się w formie pisemnej. Oprócz oświadczenia wymaga ona złożenia podpisów przez obie strony porozumienia.

Dla potwierdzenia ważności ugody warto złożyć do sądu wniosek o jej zatwierdzenie (ale nie trzeba tego robić). Dotyczy to również ugody zawartej przed notariuszem czy mediatorem.  Postanowienie o zatwierdzeniu ugody sąd wydaje na posiedzeniu niejawnym, bez udziału stron.

Co powinno znaleźć się w treści rezygnacji z alimentów?

Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko powinna zawierać nieco więcej elementów niż jedynie oświadczenie woli uprawnionego o rezygnacji z otrzymywania alimentów.

Zarówno ugoda, jak i inna forma porozumienia w takiej sprawie musi odnosić się do:

• rezygnacji z domagania się otrzymywania alimentów na przyszłość,
• zwolnienia zobowiązanego z długu alimentacyjnego, jeśli takowy istnieje,
• ustalenia strony odpowiedzialnej za ponoszenie opłat, na przykład notarialnych, jeśli ugodę sporządza się przed notariuszem.

Warto kolejny raz podkreślić, że istotne dowodowo i formalnie jest potwierdzenie zawarcia porozumienia przez sąd. Odpisy treści ugody umieszcza się bowiem  w aktach sprawy alimentacyjnej, a także przekazuje komornikowi, jeśli miało miejsce postępowanie egzekucyjne.

Podsumowanie

Obowiązek płacenia alimentów zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym nałożony jest na rodziców dziecka, które nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się. Jednak jeśli dziecko jest już pełnoletnie i potrafi samo o siebie zadbać, może odciążyć rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów, sporządzając stosowną rezygnację o obowiązku alimentacyjnym, której wzór pobierzesz powyżej.

Aby uniknąć w przyszłości ewentualnych roszczeń alimentacyjnych lub nieporozumień, dziecko chcące zrzec się alimentów powinno sporządzić rezygnację w formie pisemnej. Co bardzo ważne, posiadając taką rezygnację, ani dziecko, ani rodzice dziecka nie muszą iść z tym do sądu, zatem rezygnacja z alimentów jest zupełnie bezkosztowa i przy tym bardzo prosta.

Pełnoletnie dziecko, które jest wierzycielem alimentacyjnym, może również złożyć wniosek do komornika o umorzenie egzekucji (specjalny wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego alimentów <– pobierzesz tutaj). Pełnoletnie dziecko może też wycofać żądanie potrącania alimentów przez organ emerytalny.

Podobne:

• Zażalenie na zabezpieczenie alimentów
• Wniosek o wydanie odpisu wyroku o alimenty wzór
• Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko wzór
• Rezygnacja z komornika alimenty WZÓR
• Odpowiedź na pozew o obniżenie alimentów wzór

Redakcja

Publikowane w naszym serwisie treści są najwyższej jakości. Jako legalnie działająca firma gwarantujemy, że kupujesz produkty cyfrowe z pewnego źródła.